WORDS
THAT NEVER ENDS..
Wednesday, July 17, 2013
Saturday, November 6, 2010
എന്റെ നിമിഷങ്ങള്.
തീരാത്ത നൊമ്പരങ്ങള്
ഒറ്റയ്ക്കൊരു യാത്രയില് മാത്രം കൂടെ നീ.
കടല് പോലെ,ആകാശം പോലെ,
വേറിട്ടൊരു വഴിയും
ആലോചിക്ക വയ്യെനിക്ക്.
സ്വപ്നങ്ങള് നെയ്തെടുത്ത രാത്രിയില്,
തിളങ്ങുമെന് നക്ഷത്രമായി നീ.
വെന്നിലാവില് എന് സ്വപ്നങ്ങള് അലിഞ്ഞുപോയി.
എന് ദിനങ്ങള്ക്ക് കൂട്ടായി നീ; നീ മാത്രം.
മറഞ്ഞു പോയെങ്കില് എന്നാശിച്ചു,
ചില നിമിഷങ്ങളില്.
എന് സ്വപ്നങ്ങള് വനങ്ങളായി,കാട്ടരുവികളായി മാറി,
ഞാന് പോലുമറിയാതെ.
നൊമ്പരം എന്തെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല.
ആഖോഷ നിമിഷങ്ങള് മാത്രം.
എന്നെക്കുമെന്നു കരുതി ഞാന്.
ദിനങ്ങള് മറഞ്ഞുപോയി.
കാലങ്ങള് മാറി, സാഹചര്യങ്ങളും.
പുതിയ വസന്തങ്ങള്,പുതിയ ദിനാങ്ങള്.,nn
മാറിയോ മനസുകള്?
വിട്ടുപോയോ കാമനകള്?
അറിയില്ല ഒന്നും.
ചോദിച്ചില്ല ഒന്നും.
പറഞ്ഞുമില്ല ഒന്നും.
ഞാന് പോലുമറിയാതെ.
എന്റെ ഓര്മ്മകള് പിന്തുടരുന്ന
കാല്പ്പടുകളായി ,നിഴലായി.
കൂട്ടിനിരുന്നു ഇനിയെന്നും.
അങ്ങനെയായിരിക്കാമെന്ന് വിശ്വസിച്ചു.
പ്രതീക്ഷകള് മാത്രം ബാക്കിയായി.
എന്നിട്ടും നഷ്ട്ട സ്വപ്നങ്ങള്
വാനോളം ഉയരുന്നു.
Saturday, July 10, 2010
Sunday, February 28, 2010
Tuesday, February 23, 2010
ഫൈനല് ഇയര് ആയപ്പോ നടത്തിയ എന്റെ മറ്റൊരു ഓര്മ്മ.ഞാനും ഞങളുടെ ജൂനിയറും ആയിരുന്ന നിമെഷും ചേര്ന്നാണ് അത്തപൂക്കള ഡിസൈന് തീരുമാനിച്ചത്.അത്തപൂക്കള മത്സരത്തിന്റെ അന്ന് ഞാന് ആദ്യമായി സെറ്റ് സാരിഉടുത്തു.അതുകൊണ്ട് കുനിഞ്ഞിരുന്നു ഡിസൈന് വരയ്ക്കാന് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.,നിമേഷ് വരച്ചു.എല്ലാവരും ചേര്ന്ന് പൂക്കളമിട്ടു.അവസാനം വരെ പൂക്കളിടാന് എനിക്കുമാത്രമേ പറ്റിയുള്ളൂ.മത്സരത്തിനുവേണ്ടി ഡിസൈന് കണ്ടുപിടിക്കാന് വേണ്ടി പല രാത്രികളും ഞാന് ചിലവഴിച്ചിരുന്നു.ഒരുപാട് വരച്ചു നോക്കി.ഒന്നും ശരിയായില്ല. പിന്നീട് വനിതയിലോ മറ്റോ മുന്പ് വന്നിരുന ഒരു പൂക്കളമാണ് സെലക്ട് ചെയ്തത്. അങ്ങനെ മത്സരത്തില് ഞങ്ങള്ക്ക് സെക്കന്റ് കിട്ടി.പിന്നെ കോളേജില് നടന്ന മറ്റൊരു സംഭവം എക്സിബിഷന് ആയിരുന്നു.v s ആയിരുന്നു ഉത്ഘാടനം.ഞങ്ങള് ചെടികളുടെ ഒരു സ്റ്റാള് ഉണ്ടാക്കി.നിരവധി സ്കൂളുകളും മറ്റു പൊതുജനങ്ങളും അതില് പങ്കുചേര്ന്നു.എന്റെ വീട് കോളേജിന്റെ അടുത്തായതിനാല് എക്സിബിഷന് ദിവസങ്ങളില് വൈകിയാണ് ഞാന് വീട്ടില് പോയിരുന്നത്.ഏഴ് ദിവസം നീണ്ടുനിന്ന എക്സിബിഷന് വിജയകരമായി പൂര്ത്തിയായി.കോളേജ് എന്നത് ഓരോര്മ്മയ്യായി മാറുമ്പോള് മനസ്സില് തെളിഞ്ഞു വരുന്നത് ഇവയൊക്കെയാണ്.